 |
Tα Σκούρτα είναι χωριό του νομού Βοιωτίας του δήμου Τανάγρας. Είναι το μεγαλύτερο χωριό της Δημοτικής Ενότητας Δερβενοχωρίων. Βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές της Πάρνηθας, χτισμένο στην άκρη ενός μικρού οροπεδίου σε υψόμετρο 540 μέτρων. Ο πληθυσμός του είναι 929 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001.
Ιστορία
Η χαρισματική φυσιογνωμία που δέσποσε όχι μόνο στα Δερβενοχώρια αλλά και στη ευρύτερη περιοχή της Στερεάς Ελλάδας ήταν ο Αθανάσιος Σκουρτανιώτης.
Ο Αθανάσιος Σκουρτανιώτης γεννήθηκε το 1793 στα Σκούρτα των Δερβενοχωρίων,τα οποία ήταν το μεγαλύτερο χωριό της επαρχίας Θηβών. Το κανονικό του όνομα ήταν Γάτσης αλλά όταν έγινε γνωστός για τα κατορθώματα του κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, ο θρύλος του πρόσθεσε το όνομα της ιδιαίτερης πατρίδας του των Σκούρτων Βοιωτίας. Στα παιδικά του χρόνια φοίτησε στην μονή του οσίου Μελετίου όπου έμαθε λίγα γράμματα και εκεί πήρε τα πρώτα του πολιτικά και στρατιωτικά μαθήματα.
Ο Αθανάσιος Σκουρτανιώτης είχε μυηθεί στην φιλική εταιρεία. Ως πολιτικός και στρατιωτικός διοικητής της αυτονόμου περιοχής, στις 10 Απριλίου 1821 υψώνει την σημαία της επαναστάσεως εκ των πρώτων οπλαρχηγών της Ρούμελης, και την 26η Απριλίου μετά των οπλαρχηγών Κων. Σκουρτανιώτη, Γεωργίου Σκουρτανιώτη, Κων. Βόγγλη, Γεωργίου Γκέλη και Χατζημελετίου Βασιλείου εκ της Φυλής, υπό την αρχηγία του Δήμου Αντωνίου απελευθέρωσαν την Αθήνα και απέκλεισαν τους Τούρκους στην Ακρόπολη. Μέσα Ιουνίου μάχεται στα στενά της Κάζας μαζί με τον Νικηταρά κατά του Τούρκου Πασά Ομέρ Βρυώνη.
Τέλος Ιουνίου ο Σκουρτανιώτης μάχεται στα προ της Χαλκίδος Στενά κατά της Τουρκικής στρατιάς του Μπερκόφ Σαλή και Ομέρ Πασά.
Την 25η Ιουνίου παρά την θέση Ταμπούρι Πύλης μάχεται κατά των στρατευμάτων του Μεχμέτ Κιοσέ Πασά υπό του Κιαμήλ Μπέη με σημαντική νίκη των Δερβενοχωρίων. Έλαβε ενεργό μέλος σε πολλές μάζες στην Αττικοβοιωτία, και το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο έτος του αγώνος ήταν καταφανής με τον βαθμό του Αντιστράτηγου.
Άφησε την τελευταία του πνοή στο ολοκαύτωμα του Μαυροματίου Θηβών την 26η Οκτωβρίου 1825.
Τον στρατηγό τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Γεώργιος Σκουρτανιώτης, ο οποίος ανεδείχθη άξιος και εφάμιλλός του.
Έλαβε ενεργό μέρος σε πολλές μάχες υπό του Καραϊσκάκη, Κριεζώτη και Υψηλάντη στο Παλιό Φάληρο, Ματρίνο, Μεσοβούνι Χαλκίδος και στην ιστορική μάχη της Πέτρας μαζί με τον Υψηλάντη, Κριεζώτη, Διοβουνιώτη σφράγισε το τέλος του πολέμου το έτος 1829.
Οι Δερβενοχωρίτες βρέθηκαν πρωτοπόροι σε όλους τους εθνικούς αγώνες, στην βαλκανική εποποιία 1912 – 1913 , στην Μικρασιατική εκστρατεία 1919 – 1922, στον Ελληνοϊταλικό, και Ελληνογερμανικό πόλεμο 1940 – 1944 στην αντίσταση κατά των Ναζί.